- Nazwa przedmiotu:
- Antropologia kultury
- Koordynator przedmiotu:
- dr inż. arch. Grzegorz Rytel
- Status przedmiotu:
- Obowiązkowy
- Poziom kształcenia:
- Studia I stopnia
- Program:
- Architecture
- Grupa przedmiotów:
- Kod przedmiotu:
- B-06KH-At
- Semestr nominalny:
- 6 / rok ak. 2020/2021
- Liczba punktów ECTS:
- 1
- Liczba godzin pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się:
- 8
- Liczba punktów ECTS na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich:
- -
- Język prowadzenia zajęć:
- polski
- Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym:
- -
- Formy zajęć i ich wymiar w semestrze:
-
- Wykład0h
- Ćwiczenia0h
- Laboratorium0h
- Projekt0h
- Lekcje komputerowe0h
- Wymagania wstępne:
- Historia architektury i urbanistyki (sem. 1 - 4)
- Limit liczby studentów:
- -
- Cel przedmiotu:
- Zapoznanie studentów z wybranymi koncepcjami i metodami antropologii kultury i ukazanie w tej perspektywie architektury jako zjawiska kultury, będącego odpowiedzią na biologiczne, psychiczne i społeczne potrzeby człowieka.
- Treści kształcenia:
-
Antropologia kultury bada człowieka w najistotniejszym aspekcie jego człowieczeństwa - w aspekcie kultury i, co szczególnie istotne, ujmuje ją w połączeniu z człowiekiem jako jej wytwórcą w konkretnym miejscu i czasie. Jednym ze sposobów realizacji relacji człowieka ze światem w przestrzeni kultury jest materialne zaangażowanie w tworzenie przestrzeni zamieszkanej. Relacja ta ma charakter dwukierunkowy, kultura wpływa na kształt wytworów człowieka, a jednocześnie podlega przemianom pod wpływem ludzkich działań. W szczególny sposób można zaobserwować tę relację w obszarze działań architektów i urbanistów, których decyzje są silnie uzależnione od obecnych w danej społeczności uwarunkowań, ale którzy jednocześnie próbują poprzez swoją twórczość poprawiać jakość i organizować życie społeczne użytkowników. Początek zainteresowania antropologów architekturą i architektów antropologią, czyli „wytwarzaniem” i posługiwaniem się przez człowieka przestrzenią datuje się na koniec lat sześćdziesiątych XX wieku, interdyscyplinarne badania prowadzone w tych dziedzinach zaowocowały szeregiem istotnych koncepcji, pozwalających w pogłębiony sposób uwzględnić perspektywę psychofizycznych uwarunkowań człowieka w procesie projektowania architektonicznego i urbanistycznego.
- Metody oceny:
- sprawdzian pisemny
- Egzamin:
- nie
- Literatura:
- Augé M., Non-places, London, New York 2008
Bell P.A. et al., Environmental psychology, many editions
Benedict R., Pattterns of culture, many editions
Hall E.T., The hidden dimension, New York 1969
Gehl J., Cities for pe ople, Washington 2010
Ingold T., The perception of environment: essays on livelihood, dwelling and skills, London, New York 2010
Harvey D., Rebel cities, London, New York 2012
Sennett R., The psychologu of socjety, New York 1977
Yi-Fu Tuan, Space and place, many editions
- Witryna www przedmiotu:
- -
- Uwagi:
- -
Efekty uczenia się