Drukuj Eksport do pliku (MS Word)
Nazwa przedmiotu:
HISTORIA ARCHITEKTURY POWSZECHNEJ 2
Koordynator przedmiotu:
prof. zw. dr hab. arch. Jadwiga Roguska
Status przedmiotu:
Obowiązkowy
Poziom kształcenia:
Studia I stopnia
Program:
Architektura i urbnistyka
Grupa przedmiotów:
Wspólne
Kod przedmiotu:
Semestr nominalny:
2 / rok ak. 2009/2010
Liczba punktów ECTS:
5
Liczba godzin pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się:
Liczba punktów ECTS na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich:
Język prowadzenia zajęć:
polski
Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym:
Formy zajęć i ich wymiar w semestrze:
  • Wykład450h
  • Ćwiczenia450h
  • Laboratorium0h
  • Projekt0h
  • Lekcje komputerowe0h
Wymagania wstępne:
zaliczenie I semestru z Historia Architektury Powszechnej 1.
Limit liczby studentów:
Cel przedmiotu:
Wyposażenie przyszłego architekta w wiedzę potrzebną do działań w historycznie ukształtowanym środowisku kulturowym. Ćwiczenie umiejętności samodzielnej analizy i oceny architektury, posługiwania się zapisem rysunkowym i podstawowymi pojęciami. Pogłębienie widzenia współczesnej architektury przez rozumienie zjawisk architektonicznych przeszłości w procesie ich kształtowania i rozwoju. Poznanie i zrozumienie architektury historycznej ma ułatwić rozumienie problemów współczesnej architektury, rozbudowywać wyobraźnię, a także działać inspirująco.
Treści kształcenia:
Historia architektury powszechnej 2 obejmuje problematykę architektury od czasów renesansu po wiek XX. Wykładana jest chronologicznie. Rozpatrywany jest rozwój form budownictwa i architektury oraz zasad ich kształtowania w kontekście miejsca i czasu, na tle poziomu cywilizacji, kultury, ideologii, techniki i sztuki. Przedstawiane są problemy genezy, tradycji i postępu w architekturze, jej odpowiedniości do wymogów programowo – funkcjonalnych, uwarunkowań technicznych, potrzeb społecznych, ideowych, religijnych i estetycznych; uwzględniane są zagadnienia teorii, warsztatu projektowego i wykonawstwa. Przedstawianiu przemian pod kątem ewolucji stosowanych form, towarzyszą informacje o treściach, które niosą.
Metody oceny:
Zaliczenie na podstawie notatek z ćwiczeń, sprawdzianu i egzaminu.
Egzamin:
Literatura:
Christian Norberg-Schulz - Znaczenie w architekturze Zachodu, Warszawa 1999, W. Koch - Style w architekturze, Geocenter 1996, N. Pevsner - Historia architektury europejskiej, Arkady 1980. J. Tietz, Historia architektury XX wieku. Koneman, Kolonia,1998
Witryna www przedmiotu:
Uwagi:

Efekty uczenia się