Drukuj Eksport do pliku (MS Word)
Nazwa przedmiotu:
Podstawy Konstrukcji Maszyn II
Koordynator przedmiotu:
prof. dr hab. inż. Tadeusz Szopa
Status przedmiotu:
Obowiązkowy
Poziom kształcenia:
Studia I stopnia
Program:
Lotnictwo i Kosmonautyka
Grupa przedmiotów:
Obowiązkowe
Kod przedmiotu:
NW125
Semestr nominalny:
4 / rok ak. 2011/2012
Liczba punktów ECTS:
3
Liczba godzin pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się:
- udział w zajęciach 30 - kończenie w domu zadań 10 - zapoznanie się ze wskazaną literaturą 10 - przygotowanie do zajęć , kolokwiów i egzaminu 25 - udział w konsultacjach 18 Razem 93 godzin
Liczba punktów ECTS na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich:
2 ECTS
Język prowadzenia zajęć:
polski
Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym:
Formy zajęć i ich wymiar w semestrze:
  • Wykład15h
  • Ćwiczenia15h
  • Laboratorium0h
  • Projekt0h
  • Lekcje komputerowe0h
Wymagania wstępne:
Podstawy Konstrukcji Maszyn I, Mechanika II
Limit liczby studentów:
100
Cel przedmiotu:
Zaznajomienie z typowymi zespołami mechanicznymi oraz z problemami, które inżynier rozwiązuje podczas projektowania i analizowania tych zespołów. Nabycie umiejętności ich projektowania i obliczeń oraz określania cech zapewniających spełnienie wymagań, w tym ograniczeń. Nabycie umiejętności stosowania zasad postępowania inżynierskiego, poznanych w ramach PKM I. Nabycie umiejętności analizowania wpływu czynników wewnętrznych i zewnętrznych (np. temperatury) na intensywność uszkodzeń i procesów zużycia w czasie eksploatacji.
Treści kształcenia:
Połączenia śrubowe obciążone poprzecznie i obciążone wzdłużnie (projektowanie, obliczenia, normy). Wpływ czynników wewnętrznych i zewnętrznych (np. temperatury) na poprawność funkcjonowania. Mechanizmy śrubowe. Elementy podatne metalowe i elastomerowe (cele zastosowań, rozwiązania konstrukcyjne, obliczenia, dobór cech). Łożyska toczne (rodzaje, cechy, dobór z uwzględnieniem niezawodności), przyczyny i objawy uszkodzeń, zasady podparcia wałów i osi. Łożyska ślizgowe (rozwiązania konstrukcyjne, opis działania). Sprzęgła (cele stosowania, rodzaje, rola w układach przenoszenia napędu, rozwiązania, obliczenia, wyznaczanie potrzebnych cech), hamulce. Przekładnie (rola w układach przenoszenia napędu, rodzaje, podstawowe cechy).
Metody oceny:
Trzy kolokwia organizowane w ciągu semestru, egzamin. Dyskusje i krótkie sprawdziany dodatkowe (kartkówki) w trakcie zajęć.
Egzamin:
tak
Literatura:
Zalecana literatura: 1. Szopa T.: Podstawy konstrukcji maszyn. Zasady projektowania i obliczeń inżynierskich. Ofic. Wyd.PW, 2012; 2. Skoć A., Spałek J.: Podstawy konstrukcji maszyn, t.1. WNT 2006; 3. Skoć A., Spałek J., Markusik S.: Podstawy konstrukcji maszyn, t.2. WNT 2008; 4.Podstawy konstrukcji maszyn - pod red. M.Dietricha, WNT 1999; 5. Norton R.: Machine Design. An Integrated Approach. Prentice Hall 2006; oraz wszystkie inne o podobnej tematyce. Dodatkowe literatura: - Materiały dostarczone przez wykładowcę
Witryna www przedmiotu:
www.meil.pw.edu.pl/zpk/ZPK/Dydaktyka/Regulaminy zajęć
Uwagi:

Efekty uczenia się

Profil ogólnoakademicki - wiedza

Efekt EW1
Zna rozwiązania konstrukcyjne typowych zespołów elementów stosowane w urządzeniach mechanicznych, zwłaszcza w układach przenoszenia napędu, takie jak: połączenia śrubowe, mechanizmy śrubowe, łożyska toczne, łożyska ślizgowe, wały, osie, sprzęgła, przekładnie, zespoły elementów sieci przesyłowych i in. Zna problemy inżynierskie towarzyszące ich projektowaniu i konstruowaniu
Weryfikacja: Kolokwia. Egzamin
Powiązane efekty kierunkowe: LiK1_W06
Powiązane efekty obszarowe: T1A_W01, T1A_W02, T1A_W07

Profil ogólnoakademicki - umiejętności

Efekt EU1
Ma zdolność widzenia określonej całości, której częścią jest rozwiązywany problem, w tym - związany z wyznaczaniem wymaganych cech analizowanego lub projektowanego zespołu urządzenia mechanicznego. W procesie projektowania i obliczeń określonego zespołu (np. połączenia śrubowego, połączenia dwóch części rurociągu, podparcia wału, sprzęgła) potrafi uwzględnić wymagania wynikające z jego funkcji w układzie przenoszenia napędu lub masy
Weryfikacja: Kolokwia oraz kartkówki podczas zajęć. Egzamin
Powiązane efekty kierunkowe: LiK1_U14
Powiązane efekty obszarowe: T1A_U10
Efekt EU2
Ma zdolność dostrzegania ograniczeń fizycznych (głównie wytrzymałościowych, sztywnościowych, trwałościowych, cieplnych), normalizacyjnych, ekonomicznych, a zwłaszcza wynikających z niepełnej wiedzy człowieka i z jego możliwości intelektualnych, konieczną w projektowaniu, w tym – w projektowaniu typowych zespołów urządzenia mechanicznego
Weryfikacja: Kolokwia oraz kartkówki podczas zajęć. Egzamin
Powiązane efekty kierunkowe: LiK1_U10, LiK1_U14
Powiązane efekty obszarowe: T1A_U08, T1A_U09, T1A_U10
Efekt EU3
Na podstawie dostrzeżonych ograniczeń i wymagań, istotnych ze względu na funkcję spełnianą w maszynie lub w systemie przez projektowany lub analizowany zespół (np. połączenie śrubowe, połączenie dwóch części rurociągu, podparcie wału, sprzęgło), potrafi utworzyć warunki ograniczające będące podstawą obliczeń inżynierskich. Potrafi je wykorzystać do wyznaczenia lub do doboru cech tego zespołu
Weryfikacja: Kolokwia oraz kartkówki podczas zajęć. Egzamin
Powiązane efekty kierunkowe: LiK1_U10, LiK1_U14
Powiązane efekty obszarowe: T1A_U08, T1A_U09, T1A_U10
Efekt EU4
Potrafi zbudować lub dobrać z literatury (także norm) odpowiednie modele stanów i zjawisk potrzebne do wykorzystania utworzonych warunków ograniczających w obliczeniach inżynierskich analizowanego lub projektowanego zespołu. Potrafi ocenić wartość dobieranego modelu ze względu na pożądaną jego dokładność i szczegółowość
Weryfikacja: Kolokwia oraz kartkówki podczas zajęć. Egzamin
Powiązane efekty kierunkowe: LiK1_U01, LiK1_U10, LiK1_U12
Powiązane efekty obszarowe: T1A_U01, T1A_U08, T1A_U09, T1A_U08, T1A_U09
Efekt EU5
Potrafi przeprowadzić niezbędne obliczenia inżynierskie mające na celu określenie cech analizowanego lub projektowanego zespołu urządzenia mechanicznego (np. połączenia śrubowego, połączenia dwóch części rurociągu, podparcia wału, sprzęgła)
Weryfikacja: Kolokwia oraz kartkówki podczas zajęć. Egzamin
Powiązane efekty kierunkowe: LiK1_U10, LiK1_U12, LiK1_U14
Powiązane efekty obszarowe: T1A_U08, T1A_U09, T1A_U08, T1A_U09, T1A_U10
Efekt EU6
Potrafi podejmować decyzje dotyczące cech rozważanego zespołu, biorąc pod uwagę zarówno wyniki obliczeń inżynierskich jak i ograniczenia nieopisane matematycznie
Weryfikacja: Kolokwia oraz kartkówki podczas zajęć. Egzamin
Powiązane efekty kierunkowe: LiK1_U10, LiK1_U12, LiK1_U14
Powiązane efekty obszarowe: T1A_U08, T1A_U09, T1A_U08, T1A_U09, T1A_U10
Efekt EU7
Potrafi stosować w praktyce ogólne i szczegółowe zasady projektowania w procesie określania cech projektowanego zespołu (spełniających wymagania). Potrafi także uwzględniać zalecenia konstrukcyjne wynikające z praktyki projektowania
Weryfikacja: Kolokwia oraz kartkówki podczas zajęć. Egzamin
Powiązane efekty kierunkowe: LiK1_U01, LiK1_U10, LiK1_U12, LiK1_U14
Powiązane efekty obszarowe: T1A_U01, T1A_U08, T1A_U09, T1A_U08, T1A_U09, T1A_U10
Efekt EU8
Potrafi stosować w praktyce zalecenia norm dotyczące cech geometrycznych typowych elementów oraz ich właściwości fizycznych, w tym – wytrzymałościowych. Potrafi korzystać z katalogów typowych zespołów oraz materiałów konstrukcyjnych
Weryfikacja: Kolokwia oraz kartkówki podczas zajęć. Egzamin
Powiązane efekty kierunkowe: LiK1_U01, LiK1_U15
Powiązane efekty obszarowe: T1A_U01, T1A_U11