Drukuj Eksport do pliku (MS Word)
Nazwa przedmiotu:
Metody translacji
Koordynator przedmiotu:
Dr Jan Bródka
Status przedmiotu:
Obowiązkowy
Poziom kształcenia:
Studia I stopnia
Program:
Informatyka
Grupa przedmiotów:
Wspólne
Kod przedmiotu:
Semestr nominalny:
7 / rok ak. 2013/2014
Liczba punktów ECTS:
5
Liczba godzin pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się:
1. godziny kontaktowe - 45 h; w tym a. obecność na wykładach – 30 h b. obecność na ćwiczeniach – 15 h 2. przygotowanie do ćwiczeń i kolokwium końcowego – 45 h 3. zadania domowe – 10 h Razem nakład pracy studenta 100 h = 4 pkt. ECTS
Liczba punktów ECTS na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich:
1. obecność na wykładach – 30 h 2. obecność na ćwiczeniach – 15 h Razem 45 h, co odpowiada 2 pkt. ECTS
Język prowadzenia zajęć:
polski
Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym:
1. obecność na ćwiczeniach – 15 h 2. zadania domowe – 10 h Razem 25 h, co odpowiada 1 pkt. ECTS
Formy zajęć i ich wymiar w semestrze:
  • Wykład30h
  • Ćwiczenia15h
  • Laboratorium0h
  • Projekt0h
  • Lekcje komputerowe0h
Wymagania wstępne:
Biegła znajomość więcej niż jednego języka programowania wysokiego poziomu, znajomość wyrażeń regularnych i gramatyk bezkontekstowych, znajomość podstawowych struktur danych. Przydatna znajomość języka zorientowanego maszynowo (asemblera) Przedmioty poprzedzające: Teoria Automatów i Języków, Programowanie, Programowanie Obiektowe, Algorytmy i Struktury Danych I, Programowanie w Językach Zorientowanych Maszynowo (zalecane)  
Limit liczby studentów:
Bez limitu
Cel przedmiotu:
Celem przedmiotu jest zdobycie wiedzy na temat przebiegu procesu kompilacji, zrozumienie wpływu cech języka źródłowego (wysokiego poziomu) na wydajność generowanego kodu maszynowego oraz nabycie umiejętności przetwarzania tekstów o sformalizowanej strukturze metodami stosowanymi w kompilatorach z wykorzystaniem popularnych narzędzi Po ukończeniu kursu studenci powinni: znać podstawowe fazy procesu kompilacji (analiza leksykalna, składniowa i semantyczna, generowanie kodu pośredniego i docelowego, optymalizacja) i rozumieć ich znaczenie znać podstawy teoretyczne procesu analizy kodu źródłowego rozumieć wpływ różnorodnych konstrukcji języków wysokiego poziomu na wydajność generowanego na ich podstawie kodu wynikowego rozumieć znaczenie kodu pośredniego i znać podstawowe metody jego optymalizacji umieć stosować wybrane narzędzia wspomagające analizę leksykalną i składniową
Treści kształcenia:
Program wykładu • Ogólne pojęcia i fazy procesu kompilacji • Przegląd własności języków programowania • Modele środowiska wykonawczego • Analiza leksykalna • Analiza składniowa i gramatyki bezkontekstowe, w tym metoda zejść rekurencyjnych, analizatory LL(1), analizatory LR(1) • Analiza semantyczna i gramatyki atrybutywne • Diagnostyka i obsługa błędów • Generowanie kodu pośredniego i wynikowego • Optymalizacja.   Program ćwiczeń Ilustracja materiału z wykładu, przykłady użycia generatorów FLEX i Bison oraz innych narzędzi wspomagających tworzenie kompilatorów.  
Metody oceny:
Pisemne zaliczenie końcowe. Łączną ocenę punktową przelicza się na stopnie według poniższych zasad: b)  3.5 jeżeli uzyskali od 61 do 70  pkt. c)  4.0 jeżeli uzyskali od 71 do 80  pkt. d)  4.5 jeżeli uzyskali  od 81 do 90  pkt. e)  5.0 jeżeli uzyskali powyżej 90  pkt.
Egzamin:
nie
Literatura:
Aho A.V., Sethi R., Ullman J. D. Kompilatory: Reguły, metody, narzędzia, WNT 2002 Louden K.C. Compiler Construction: Principles and Practice, PWS 1997 dokumentacja programów FLEX i Bison
Witryna www przedmiotu:
brak
Uwagi:

Efekty uczenia się

Profil ogólnoakademicki - wiedza

Efekt W01
Ma uporządkowaną, podbudowaną teoretycznie wiedzę ogólną w zakresie języków i paradygmatów programowania
Weryfikacja: kolokwium końcowe
Powiązane efekty kierunkowe: K_W06
Powiązane efekty obszarowe: T1A_W03
Efekt W02
Zna podstawowe metody, techniki i narzędzia stosowane przy implementacji języków programowania
Weryfikacja: kolokwium końcowe
Powiązane efekty kierunkowe: K_W10
Powiązane efekty obszarowe: T1A_W07

Profil ogólnoakademicki - umiejętności

Efekt U01
Ma umiejętność formułowania algorytmów i ich programowania z użyciem popularnych narzędzi
Weryfikacja: kolokwium końcowe, zadania domowe
Powiązane efekty kierunkowe: K_U11
Powiązane efekty obszarowe: T1A_U09, T1A_U14, T1A_U15