Drukuj Eksport do pliku (MS Word)
Nazwa przedmiotu:
Teoria i sztuka argumentacji
Koordynator przedmiotu:
dr hab. M. Koszowy
Status przedmiotu:
Fakultatywny ograniczonego wyboru
Poziom kształcenia:
Studia I stopnia
Program:
Administracja
Grupa przedmiotów:
Obieralne
Kod przedmiotu:
A13_TiSA
Semestr nominalny:
5 / rok ak. 2019/2020
Liczba punktów ECTS:
3
Liczba godzin pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się:
30
Liczba punktów ECTS na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich:
do uzupełnienia
Język prowadzenia zajęć:
polski
Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym:
do uzupełnienia
Formy zajęć i ich wymiar w semestrze:
  • Wykład0h
  • Ćwiczenia30h
  • Laboratorium0h
  • Projekt0h
  • Lekcje komputerowe0h
Wymagania wstępne:
Brak.
Limit liczby studentów:
grupa obieralna
Cel przedmiotu:
Celem zajęć jest identyfikowanie zastosowań podstawowych narzędzi współczesnej teorii argumentacji w doskonaleniu sztuki argumentowania i krytycznego myślenia.
Treści kształcenia:
1. Wprowadzenie: Jak argumentujemy? 2. Identyfikowanie trzech komponentów perswazji w wypowiedzi argumentacyjnej: etos, logos, patos. 3. Struktura i funkcje wypowiedzi argumentacyjnej. 4. Schematy argumentacyjne i pytania krytyczne. 5. Identyfikowanie błędów rozumowań w wypowiedziach argumentacyjnych. 6. Identyfikowanie metod erystycznych w wypowiedziach argumentacyjnych. 7. Identyfikowanie manewrów taktycznych w dyskusjach i w debatach. 8. Różnorodność i perswazyjne siła argumentacji z autorytetu. 9. Centralne i peryferyjne elementy przekazu argumentacyjnego. 10. Identyfikowanie psychologicznych mechanizmów wywierania wpływu w wypowiedziach argumentacyjnych. 11. Teoria dysonansu poznawczego i jej zastosowanie w analizach argumentacji. 12. Typowe postawy osób argumentujących (analiza transakcyjna). 13. Techniki argumentacyjne stosowane przez moderatora dyskusji. 14. Presupozycje i implikatury konwersacyjne jako narzędzie argumentacji. 15. Informatyczne narzędzia analizy argumentacji oraz ``argumentujące maszyny''.
Metody oceny:
Ocena końcowa jest wypadkową: (1) oceny ciągłej pracy podczas zajęć (30%) oraz (2) prezentacji zaliczeniowej (przedstawionej podczas zajęć w wyznaczonym terminie) poświęconej wybranej technice argumentacyjnej lub wybranemu fragmentowi przekazu medialnego zwierającego interesujące nagromadzenie technik argumentacyjnych (70%). Metody etapowej weryfikacji osiągania efektów uczenia się. Aktywność jest premiowana punktami („duże” i „małe” plusy). Uzyskanie 4 dużych lub 8 małych plusów podnosi ocenę końcową o 0.5 stopnia. Metody końcowej weryfikacji osiągania efektów uczenia się. Efekty uczenia się będą weryfikowane w ramach oceny prezentacji zaliczeniowej, która powinna być wysłana do osoby prowadzącej w terminie określonym podczas pierwszych zajęć. Do pracy student załącza zdjęcie odręcznie podpisanego oświadczenia, zgodnie z aktualnie obowiązującym zarządzeniem Rektora PW. Przy ocenie prac zaliczeniowych brane są pod uwagę następujące kryteria: (a) stopień wykorzystania materiału omówionego podczas zajęć, (b) związek analizowanych przykładów z problematyką zajęć, (c) stopień szczegółowości analiz, (d) jakość rekonstrukcji struktury rozumowań zawartych w wybranych tekstach, oraz (e) przejrzystość prezentacji zagadnienia. Za wykonanie pracy student może uzyskać maksymalnie 10 pkt. Obowiązuje następująca skala ocen: 5.0 (10 pkt.), 4.5 (9-9.5 pkt.), 4 (8-8.5 pkt.), 3.5 (7-7.5 pkt.), 3.0 (6-6.5 pkt.).
Egzamin:
nie
Literatura:
[1] Budzyńska-Daca A., Kwosek, J., Erystyka czyli o sztuce prowadzenia sporów. Komentarze do Schopenhauera, PWN, Warszawa 2012. [2] Schopenhauer A., Erystyka czyli sztuka prowadzenia sporów, Oficyna Wydawnicza Alma Press, Warszawa 2000. [3] Szymanek, K., Wieczorek, K.A., Wójcik, A.S, Sztuka argumentacji. Ćwiczenia w badaniu argumentów}, PWN, Warszawa 2005. [4] Tokarz, M. (2006), Argumentacja, perswazja, manipulacja. Wykłady z teorii komunikacji. Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk 2006.
Witryna www przedmiotu:
do uzupełnienia
Uwagi:
do uzupełnienia

Efekty uczenia się

Profil ogólnoakademicki - wiedza

Charakterystyka EK1
Dysponuje wiedzą z zakresu podstawowych ram pojęciowych współczesnej teorii argumentacji oraz głównych obszarów ich zastosowań do analizy dialogu, polemiki, debaty oraz dyskursu prawniczego.
Weryfikacja: W ramach etapowej weryfikacji osiągania efektów uczenia się: ocena wypowiedzi studentów w ramach dyskusji. W ramach końcowej weryfikacji osiągania efektów uczenia się: ocena jakości analiz oraz stopnia wykorzystania narzędzi wprowadzonych podczas zajęć.
Powiązane charakterystyki kierunkowe:
Powiązane charakterystyki obszarowe:

Profil ogólnoakademicki - umiejętności

Charakterystyka EK2
Potrafi operować podstawowymi pojęciami współczesnej teorii argumentacji oraz stosować jaj podstawowe metody do analizy struktur argumentacyjnych oraz oceny poprawności i siły argumentacji. Umie dostrzegać związki między głównymi narzędziami teorii argumentacji a doskonaleniem sztuki argumentowania.
Weryfikacja: W ramach etapowej weryfikacji osiągania efektów uczenia się: ocena wypowiedzi studentów w ramach dyskusji. W ramach końcowej weryfikacji osiągania efektów uczenia się: ocena jakości analiz oraz stopnia wykorzystania narzędzi wprowadzonych podczas zajęć.
Powiązane charakterystyki kierunkowe:
Powiązane charakterystyki obszarowe:

Profil ogólnoakademicki - kompetencje społeczne

Charakterystyka EK3
Ma świadomość społecznej roli teorii argumentacji jako narzędzia doskonalenia postawy krytycznego myślenia oraz umiejętności racjonalnego nakłaniania. Dostrzega społeczną rolę argumentacji w prawie i w administracji, a także oddziaływanie społeczne informatycznych narzędzi wspomagających argumentację.
Weryfikacja: W ramach etapowej weryfikacji osiągania efektów uczenia się: ocena wypowiedzi studentów w ramach dyskusji. W ramach końcowej weryfikacji osiągania efektów uczenia się: ocena jakości analiz oraz stopnia wykorzystania narzędzi wprowadzonych podczas zajęć.
Powiązane charakterystyki kierunkowe:
Powiązane charakterystyki obszarowe: